Cień w Obiektywie: Wersja Rozszerzona

Zabójca strzela w głowę zaskoczonej ofierze w jej własnym mieszkaniu. Robi zdjęcie ciała jako dowód wykonanej pracy, rozgląda się po pokoju. Kpi z nawyku delikwenta do chowania broni w pudle pod łóżkiem. Zabiera ciało i chowa je w koszu pod blokiem. Dzwoni do zleceniodawcy i informuje o wykonaniu zadania, z zachowaniem wszystkich umówionych procedur. W końcu jest profesjonalistą.

Cień w Obiektywie: Wersja Rozszerzona to poprawione wydanie gry stworzonej na konkurs Konrad Championship II, autorstwa Karrmel21. Grę można scharakteryzować jako thriller przygodowy („symulator chodzenia”), z elementami horroru.

Gra od samego początku wyróżnia się sposobem opowiedzenia historii, który jest unikatowy jak na gry w RM. Przeskoki czasowe, absurdalne dialogi, a także tajemnica do odkrycia (zrozumienia) tworzą tu zwartą całość. Ale z nimi rozprawię się za chwilę, wszystko po kolei. Autor podał jako jedną z inspiracji grę Paratopic – retro alt-horror, z którego Cień w Obiektywie rzeczywiście czerpie wiele. Zapożyczanie nie jest jednak wadą. Cień również trwa ponad 30 minut, opowieść jest ukazywana przez nie chronologiczne ułożone, lecz spójne sceny, zmieniające się nagle jak urwany film, opowieść ma mroczne wątki paranormalne i kryminalistyczne, a dialogi graniczą z bełkotem, podążając jednak za pewnymi konwencjami. Po zagraniu w oba tytuły, muszę jednak powiedzieć, że rmówka robi niektóre rzeczy lepiej niż opiewany indyk – na przykład jest od niego znacznie czytelniejsza.

Chociaż przejście gry nie zajmuje wiele i nie ma tu gameplay’u, to nie czuć tego, bo gra jest upakowana zawartością i klimatem. Ani sekunda nie jest zmarnowana, nawet w krytykowanym przez niektórych segmencie z chodzeniem po piętrach biurowca. Cień to interaktywny spektakl, który zaskakuje (wybranym tematem z konkursu KC2 było „spotkanie z samym sobą”) i każe być czujnym w obserwacji świata, pozwalając snuć teorie na temat tego, co naprawdę stoi za wydarzeniami w grze. Przerywana narracja może wprawić niektórych w zakłopotanie, ale po dwukrotnym przejściu gry (warto), które pozwala również odkryć sekretne zakończenie, wszystko chyba stanie się jasne (pamiętajcie tylko zapisać wskazówki).

Dialogi są świetne, nie tylko według standardów RM. Powtarzające się teksty o profesjonalizmie zabójcy i rytuały picia kawy są równocześnie absurdalne oraz trzymające w napięciu. Mistycyzm, formalizm i cynizm w dialogach przeplata się tutaj z humorem. To, co przeczytamy, często zbija z tropu, ale poza drobnymi wpadkami zawsze wydaje się być na miejscu. Mimo informacji od autora na początku gry, wybory w rozmowach wydają się być ważne, a każdy strzęp informacji zdobywany z nich zdaje się być na wagę złota. Dialogów bowiem nie możemy powtarzać, nie ma również opcji zapisania i wczytywania gry. W przeciwieństwie do wielu rmówek, w Cieniu są oryginalne grafiki i elektroniczna muzyka, które współtworzą z rozmowami mocny klimat, w którym dominuje coś w rodzaju „energicznej nostalgii” i nerwowości.

Podsumowując, Cień w Obiektywie: Wersja Rozszerzona to wyjątkowa (choć krótka) gra. Jeśli można na koniec powiedzieć coś o jej wadach, to jak wspominałem, nie wszystkie elementy układanki do końca pasują i trochę szkoda, że nie ma tu niczego, co wychodziłoby poza służenie tajemnicy i początkowemu zachwytowi grą. Niemniej jednak, ostatecznie tytuł pozostanie dla mnie jedną z ciekawszych gier ostatnich lat. Nie jest to gra pomnikowa, ale chyba każdy scenowicz powinien ją znać.

Kryzz333

Autor gry: Karrmel21
Wersja RM: VX Ace
Gatunek: Przygodówka
Status: Pełna wersja
Rok wydania: 2020
Download: Gdrive